Wat ben ik trots! De 4 overgebleven leerlingen uit het team dat ik begeleidde heeft de jury overtuigd van hun plannen. Met een goed onderbouwde presentatie en eerlijke antwoorden op de kritische vragen bliezen ze de concurrentie van klasgenoten omver. Dit is het verhaal van de winnaars van Ondernemen Doe Je Zo!
jINC-slotbijeenkomst bij Kamer van Koophandel
Tijdens een feestelijke slotbijeenkomst in de Kamer van Koophandel sloten we het Ondernemen Doe Je Zo!-project voor deze klas MBO’ers af. Iedere groep hield een presentatie over het onderzoek, het interview en vooral het verbeterplan dat ze met de coach hadden opgesteld voor ‘hun’ ondernemer. Zoals je misschien eerder hebt gelezen, werkten wij voor een high end herenkledingwinkel.
Presentatie zonder mijn hulp
Aan de presentatie heb ik zelf amper geholpen: met het format van jINC zijn ze zelf aan de slag gegaan en de vaste docenten hebben er nog even naar gekeken. Alleen vlak van tevoren kon ik ze in de gangen van de KvK een kleine peptalk geven… en toen werden ze opeens zenuwachtig! Heel braaf en stil trok iedereen zich terug om nog eens goed in hun hoofd te stampen wat ze nou eigenlijk wilden zeggen. De tip van de vakjury om niet zomaar bedragen te roepen (voor o.a. reclamekosten) maar deze te onderbouwen hebben we half-improviserend toegevoegd aan het verhaal. En toen was het showtime!
Het ging best goed. Graag had ik een dag gehad om ze presentatietraining te geven maar vergeleken met de andere groepen ging het prima. Ze waren verrassend scherp in het beantwoorden van vragen, iets waar niemand voor had kunnen oefenen. De jury stelde vragen als:
- “Jullie geven aan dat de ondernemer een webshop gaat openen. Maar wat als hij daardoor straks zijn fysieke winkel moet sluiten?”
- “Het klinkt als een goed idee om de etalage aantrekkelijker te maken met grote schermen die modeshows laten zien. Maar hoe komt de ondernemer aan deze beelden?”
Eerlijk gezegd zat ik hier met een pokerface erg zenuwachtig naar te kijken. Hoe zouden ze reageren? Weten ze hier wel iets op te zeggen? Gelukkig lieten ze zich van hun beste kant zien en gingen serieus in op alle vragen. Toch vond ik zelf een ander groepje eigenlijk beter omdat ze een veel verder uitgewerkt concept hadden voor hun ondernemer.
Favoriet bij de jury
Onder leiding van de juryvoorzitter, een mkb-bankier bij ING, werd het juryrapport voorgelezen. Ik vond het net zo spannend als de leerlingen zelf en pas bij de motivatie “vooral de manier waarop deze groep met onze vragen omging gaf voor ons aan dat jullie ècht begrijpen waar het om gaat en goed in de materie zijn gedoken” kreeg ik door dat het misschien wel míjn groepje was dat zou winnen. Als beloning voor de winst kregen ze een bioscoopbon en ging ik naar huis met bloemen, bonbons en een kaartje met dank voor mijn begeleiding. Ik mocht per leerling een certificaat van succesvolle deelname tekenen en uitreiken en na een groepsfoto met de hele klas, alle coaches en de jury gingen we ieder weer onze eigen kant op.
Wat jINC mij heeft gebracht?
Los van een leuke, leerzame tijd en een enorm trots gevoel denk ik dat dit project mij vooral een inkijkje heeft gegeven in een compleet andere denkwijze en belevingswereld. Net als dat de leerlingen niet zo snel in contact komen met ondernemers, kom ik in mijn privé-omgeving of zakelijke bezigheden geen (v)mbo-leerlingen tegen met zo’n diverse, vaak moeilijke, achtergrond. Het was erg verfrissend om met ze te werken en te ontdekken wat zij belangrijk vinden en hoe ze in het leven staan. Ook al ging het niet altijd even soepel – concentratiebogen van 2 minuten kosten veel energie – en zou ik het liefst nog meer tijd gekregen hebben, ik kan het iedereen aanraden. Je leert zelf misschien nog wel meer dan dat jij aan anderen kunt leren.
Lees ook: